فاطمه وفایی صدر؛ مونس سیاح
دوره 1، شماره 1 ، شهریور 1398، ، صفحه 1-18
چکیده
از مهم‌ترین چالش‌های نخستین قرن از هزاره سوم (قرن سالخوردگی جمعیت دنیا) تضعیف روابط خانوادگی و بین نسلی است که در گذشته کارکرد آن قویاً حمایت از اعضا سالمند خانواده‌ها بوده است. احتمال وجود افتراق و تضاد نسل‌ها در آینده و با شکل‌گیری کانون‌های خانوادگی، متشکل از زن و همسر و فرزندان، فرصت و امکان کمتری برای محافظت از سالمندان و تأمین ...
بیشتر
از مهم‌ترین چالش‌های نخستین قرن از هزاره سوم (قرن سالخوردگی جمعیت دنیا) تضعیف روابط خانوادگی و بین نسلی است که در گذشته کارکرد آن قویاً حمایت از اعضا سالمند خانواده‌ها بوده است. احتمال وجود افتراق و تضاد نسل‌ها در آینده و با شکل‌گیری کانون‌های خانوادگی، متشکل از زن و همسر و فرزندان، فرصت و امکان کمتری برای محافظت از سالمندان و تأمین نیازهای ضروریشان را به وجود می‌آورد. در ایران نیز پیش‌بینی می‌شود در دو دهه آینده، کشور با سونامی سالمندی مواجه شود؛ لذا بررسی سالمندی با رویکرد خانواده، به‌عنوان یک فرصت یا تهدید ضروری است. در این مقاله برآنیم تا با روش کتابخانه‌ای و اسنادی، توصیفی و تحلیلی ـ عقلی به بررسی سبک زندگی و شرایط مشترک و عینی سالمندی در عصر کنونی پرداخته و پس از تحلیل به نکاتی جهت معاشرت احسن خانواده با سالمند و الزامات دینی در راستای مدیریت بهتر این روابط در خانواده اشاره شود. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که امکان نگهداری از سالمند در خانواده ارتباط مستقیمی با تعامل و مسئولیت‌پذیری جمعی خانوادگی دارد که خانواده‌های پرچمعیت‌تر دچار بحران و فشار کمتری می‌شوند. هم‌چنین مطابق با نظریه فعالیت، با راهکارهایی می‌توان کیفیت تعامل با سالمند در خانواده را ارتقا داد. از طرف دیگر تبیین دینی، علمی و دقیق سالمندی و تأثیرات آن در خانواده می‌تواند تا حدودی از آسیب سالمندی در خانواده بکاهد. لذا همواره باید در نظر داشت که نگاه به سالمند در منزل، در حقیقت نگاهی خوش بینانه به آینده نه‌چندان دور خود است. با این نگاه می‌توان از زاویه آینده نگر به فرزند آوری نگریست و چالش‌ها و فرصت‌های میزان فرزندان را بررسی نمود.
